Deze maand verschijnt het laatste boek van de onlangs overleden senator Edward “Ted” Kennedy. Hij schrijft in deze memoires uitgebreid over zowel zijn politieke carrière als tumultueuze privé-leven. Dat het boek een bestseller wordt mag nu al duidelijk zijn.
Volgens de New York Times heeft de senator “vier decennia lang” met spijt geleefd nadat hij zijn auto van een brug reed. Zijn medewerkster liet hij in de auto achter. De politiek ontdekte haar ontzielde lichaam een dag later. Kennedy kreeg een taakstraf.
Toch bleef de invloedrijke Democraat populair in zijn thuisstaat Massachusetts. Tot en met vorige week bleef hij senator van die staat. Daarmee is hij één van de langst zittende senatoren ooit. In 1984 deed hij een gooi naar het presidentschap. Hij verloor de Democratische voorverkiezingen echter van zijn rivaal Jimmy Carter. In zijn memoires gaat Kennedy uitgebreid in op zijn politieke carrière.
Tevens zegt hij “overtuigd” te zijn dat zijn broer John. F. Kennedy werd doodgeschoten door Lee Harvey Oswald. De president werd in 1963 in Dallas vermoord. Kennedy gelooft de vele complottheorieën over zijn broers dood niet.
Kennedy overleed vorige week aan de gevolgen van een hersentumor. Zijn begrafenis werd bijgewoond door alle politieke kopstukken uit de VS.
Lees ook:Kennedy begraven: het einde van een tijdperk
Lees ook:Eunice Kennedy Shriver: 1921 – 2009
Lees ook:Kennedy-familie verdeeld over steun
Lees ook:Ted Kennedy: 1932 – 2009
Lees ook:Amerika’s meest gestoorde commentator
Gewild of ongewild maak je een leuke typfout (?); het lichaam van Mary Kopechne werd weliswaar ook door de politiek ontdekt, maar in eerste instantie toch echt door de politie.
Het is inderdaad een enorme vlek op het blazoen van EMK, een vlek die niet vergeten kan worden eneen vlek die hem ook het presidentschap heeft gekost.
De naam “Kennedy” was al een vloek in het rechtse – lees republikeinse – Amerika, dit was olie op het vuur; een vuur dat hij nooit heeft kunnen blussen.
Daar staat tegenover dat hij als Senator enorm belangrijk werk heeft verricht (wellicht meer meer dan hij als president had kunnen bereiken), maar – en dat is nog veel belangrijker – altijd een inspiratiebron is gebleven voor de ‘liberals’.
Amerika zal hem nog missen.
En natuurlijk zal er nu een golf aan biografien, testimonials overhem verschijnen; datzelfde hebben we bij JFK en RFK gezien.