Het Tampa Bay Forum, de locatie van de Republikeinse Conventie 2012 (bron: Robert Neff)
Lof was er alom voor Ann Romney, de vrouw van de kandidaat, die in tegenstelling tot haar echtgenoot wél compassie en menselijkheid kan uitstralen, en dat in een goed gebrachte toespraak dan ook met overvloed deed. Ze ging in haar toespraak vooral in op het huwelijk tussen haar en Mitt en de rol van de vrouw in de Amerikaanse samenleving. Volop gelegenheid voor close-up shots van vrouwen in het publiek die een traantje wegpinkten dus.
De tweede avond was voor Vice Presidentskandidaat Paul Ryan, die een speech hield die erop gericht was de conservatieve basis van de partij aan te spreken. Dit lukte uitstekend, er zaten echter een aantal halve waarheden en hele leugens in Ryan’s verhaal, waardoor zijn toespraak in de dagen die volgden toch meer negatieve aandacht kreeg dan team Romney zal hebben gewenst.
De donderdag had vervolgens voor Mitt Romney moeten zijn. Romney sprak voor zijn doen prima, hield een helder verhaal met veel aandacht voor zijn ouders en jeugd en wist het aantal momenten dat de kijker ongemakkelijk op zijn stoel draaide tot een minimum te beperken. Hij ronde zelfs af met iets dat voor stemverheffing zou kunnen doorgaan. Romney zal er nooit in slagen mensen in vervoering te brengen door het houden van een meeslepende toespraak, zoals zijn tegenstander dat wel meerdere malen wist te doen, dus deze toespraak was waarschijnlijk het beste dat mogelijk was.
De ongewenste spraakmaker van de donderdagavond was echter de “mystery guest”, filmster Clint Eastwood. Eastwood had indruk gemaakt met een toespraak tijdens een fondsenwerving enkele weken geleden en was daarom gevraagd de laatste conventieavond op te luisteren. Niemand had dan ook de moeite genomen hem te vragen wat hij precies wilde gaan zeggen.
Het gevolg was dat het grote publiek, dat precies bij het begin van Eastwood’s toespraak in de conventie viel, een buitengewoon merkwaardig schouwspel te zien kreeg. De 82-jarige acteur en regisseur hield een verhaal waar geen touw aan vast te knopen was, hij maakte zinnen niet af en als hij dat wel deed, was het vaak niet te verstaan. Het meest bizarre was echter dat Eastwood had besloten om zijn verhaal kracht bij te zetten door een lege stoel mee te nemen, die President Obama moest voorstellen. Hij stak hele verhalen af tegen de stoel (“Houd je kop? Zeg me niet dat ik mijn kop moet houden!” was nog een van de meest verstaanbare dialogen) en dreef de toekijkende medewerkers van de Romney-campagne tot grote wanhoop.
De publiciteit die vervolgens losbarstte op internet en in de Late Night shows maakte dat de toespraak van Romney veel minder aandacht kreeg dan de bedoeling zal zijn geweest. Ann Romney, die een rondje maakte langs een aantal nieuwsprogramma’s, kon haar ergernis nauwelijks verbergen toen ze meer vragen kreeg over Eastwood dan over de toespraak van Mitt Romney.
Tijdens en na de conventie steeg Romney enigszins in de peilingen, maar in de nieuwste peiling van zaterdagnacht is die stijging al weer teniet gedaan. De kijkcijfers van de conventie waren overigens niet al te best, vier jaar geleden keken naar de conventie van McCain/Palin bijna 30% meer Amerikanen.
Zie hieronder voor de toespraak van Clint Eastwood en een overzichtsfilmpje van de Romney-campagne met conventie-hoogtepunten en bombastische muziek (en drie keer raden wie er ontbreekt):
Lees ook:Michelle, Bill & Barack: Game, set & match
Lees ook:Romney wint Texas en nominatie
Lees ook:Late journaals besteedde nog nooit zoveel aandacht aan campagne
Lees ook:Democraten maken zich op voor partijconventie
Lees ook:“President heeft verkeerde mensen om zich heen”