Thomas L. Friedman geldt als één van ‘s werelds bekendste economen. Hij is tevens een veelgelezen columnist van the New York Times. In zijn column van gisteren waarschuwde hij voor de enorme agressie die hij proeft richting president Obama. Terecht, lijkt me.
Ik schreef hier al meerdere berichten over. Zo zei Nancy Pelosi, de Democratische voorzitter van het Huis van Afgevaardigden, te “schrikken” van de agressie richting de vierenveertigste president.
Pelosi vergeleek de felle kritiek op president Obama’s persoon met die uit de jaren ’70 in San Francisco. Toen werd Harvey Milk, de eerste openlijk homoseksuele politicus in de Verenigde Staten, vermoord. Pelosi was toen lid van het congres van Californië.
Daarvoor zei oud-president Jimmy Carter de Republikeinse kritiek op de president “racistisch” te vinden. Met name de uitbarsting van congreslid Joe Wilson, die president Obama tijdens diens speech richting een congres uitschold voor leugenaar, schoot bij Carter in het verkeerde keelgat.
Friedman schrijft nu in zijn column dat de huidige politieke situatie in de VS hem doet denken aan de jaren ’90 in Israel. Toen was daar de sfeer rondom premier Yitzhak Rabin, die bereid was land af te staan om een vredesakkoord met de Palestijnen te bereiken, bepaald niet respectvol. Uiteindelijk werd Rabin vermoord.
Gezien ik de waarschuwing van Friedman natuurlijk nooit beter kan verwoorden dan de columnist zelf, heb ik een klein stukje uit zijn column uit de NYT gekopieerd:
“I was in Israel interviewing Prime Minister Yitzhak Rabin just before he was assassinated in 1995. We had a beer in his office. He needed one. I remember the ugly mood in Israel then — a mood in which extreme right-wing settlers and politicians were doing all they could to delegitimize Rabin, who was committed to trading land for peace as part of the Oslo accords. They questioned his authority. They accused him of treason. They created pictures depicting him as a Nazi SS officer, and they shouted death threats at rallies. His political opponents winked at it all.
And in so doing they created a poisonous political environment that was interpreted by one right-wing Jewish nationalist as a license to kill Rabin — he must have heard, “God will be on your side” — and so he did.
Others have already remarked on this analogy, but I want to add my voice because the parallels to Israel then and America today turn my stomach: I have no problem with any of the substantive criticism of President Obama from the right or left. But something very dangerous is happening. Criticism from the far right has begun tipping over into delegitimation and creating the same kind of climate here that existed in Israel on the eve of the Rabin assassination.”
Ik denk dat Friedman hier – helaas – een punt heeft. Hoewel ook president Bush flink wat kritiek te verduren kreeg, waaronder verwijzingen naar Adolf Hitler, is de sfeer rondom president Obama toch grimmiger. Hier moet voor gewaakt worden, want hoewel Amerika’s vierenveertigste president veel weg heeft van het charisma van president Kennedy, mag de vergelijking wat mij betreft daar stoppen.
Bekijk hier de complete column van Thomas L. Friedman, op de – schitterend ingerichte – website van de New York Times. De columns van Friedman zijn overigens ook de moeite van het bijhouden waard.
Lees ook:Pelosi walgt van agressie richting president Obama
Lees ook:President Obama: racisme speelt geen rol
Lees ook:Pelosi wint advies in van Spielberg
Lees ook:TV tip: Political Mann
Lees ook:Column: geen zorgen voor president Obama
Kijk beroepsmatig 5 dagen per week CNBC/USA (via NBC Universal) een dochterbedrijf van General Electric
en inderdaad het systematisch afkraken van President Obama kent gèèn grenzen.Per definitie is
CNBC een Republikeins bolwerk, maar de soms onbeheerste commentaren richting de President en de Democraten vind ik en zeker voor Nederlandse begrippen ongehoord en Obama’s “Healthcare Program” wekt zoveel agressie op bij de Republikeinen, dat ik mij inderdaad afvraag of dit allemaal goed afloopt.